Coraz bardziej popularne w naszym kraju biegówki też wymagają okresowego serwisowania. Kiedy na ślizgach nart pojawia się delikatny, jasny meszek jest to znak, że powierzchnia tworzywa jest wysuszona i utleniona. Suche narty nie chcą się ślizgać, a użytkownicy tracą bardzo dużo energii. Na ograniczenia ruchu posuwistego wpływają też mechaniczne uszkodzenia ślizgów Podstawą jest odpowiednie smarowanie i nasączenie ślizgów oraz struktura.

Narty biegowe powinny:

• mieć ślizgi bez dziur i ubytków,
• mieć założoną odpowiednią dla nart biegowych strukturę ślizgów,
• być wygrzane w specjalnej komorze termicznej,
• mieć oczyszczoną z nadmiaru smaru strefę odbicia (tak zwaną rybią łuskę).

Podobnie jak w przypadku nart stan krawędzi jest decydujący na twardym podłożu. Snowboardy też trzeba ostrzyć. Ze względu na dużą powierzchnie styku z podłożem, sprawa smarowania jest szalenie istotna. Snowboardziści często wykonują różne triki na swoich deskach, jeżdżą w snowparkach po „rurkach” itp. Wszystko to powoduje, że ślizgi ich desek są szczególnie narażone na uszkodzenia. Snowboardy powinny:

• posiadać wyrównane ślizgi,
• mieć ślizgi i krawędzie bez dziur i ubytków,
• zostać wygrzane w specjalnej komorze, co zapewni wysokie nasączenie ślizgów smarem,
• być posmarowane,
• posiadać ostre, ale mało agresywne krawędzie (dodatkowy tuning gumą).

Narty freeride ze względu na ich zastosowanie poza naśnieżanymi i maszynowo ubitymi trasami są szczególnie narażone na zniszczenie krawędzi i ślizgów. Takie uszkodzenia (szczególnie głębokie wyrwy do „mięsa”) trzeba reperować. Jeśli bowiem woda dostanie się pomiędzy warstwy wnętrza, a później zamarznie, to może naruszyć konstrukcję narty. Dużym błędem jest rozumowanie, że: „skoro poruszam się w świeżym śniegu nie potrzebuję dobrze naostrzonych krawędzi”. Zawsze bowiem możemy trafić na mocno przewianą ścianę na której wytworzył się twardy śnieg tzw. „gips” lub na płaty lodu oraz zmrożone trawersy. W naprawdę świeżym i głębokim puchu ostre krawędzie nic nie przeszkadzają, gdyż narty i tak w nim „surfują”. Narty freeride są szerokie i długie, a co za tym idzie mają wielką powierzchnię kontaktu z podłożem. Wymagają więc, wyjątkowo dokładnego smarowania oraz stosunkowo grubej struktury, gdyż w przeciwnym razie będą kleić się do śniegu (szczególnie wiosennego). Smar zapobiega również powstawaniu wielu uszkodzeń lub w znaczny sposób minimalizuje skutki kontaktu ślizgów z kamieniami i korzeniami.

Nasze praktyczne doświadczenia wykazują, że narty freeride powinny:

• posiadać splanowane ślizgi,
• mieć ślizgi i krawędzie bez dziur i ubytków,
• posiadać wyraźną strukturę krzyżową (grubą),
• zostać wygrzane w specjalnej komorze, co zapewni wysokie nasączenie ślizgów smarem,
• być posmarowane za pomocą żelazka,
• posiadać ostre, ale mało agresywne krawędzie (dodatkowy tuning gumą),
• mieć odpowiednio wyregulowane wiązania.